|
İSTİQBAL BİZİMDİR
Yetər, canım, çəkil get, etmə çox təbxiri-hürriyyət! Bizim qazqanda hərgiz oynamaz kəfkiri-hürriyyət!
Hanı, dersən: “Girizandır vətəndən leyli-istibdad?” Məgər görməzmisən ətrafı tutmuş xeyli-istibdad?! Bu gün İranı yeksər qaplamışdır seyli-istibdad, Yazıq ölçməkdədir xuni-cəhanı geyli-istibdad, Hələ Təbrizə də var iştəhayi-meyli-istibdad! Yetər, canım, çəkil get, etmə çox təbxiri-hürriyyət! Bizim qazqanda hərgiz oynamaz kəfkiri-hürriyyət!
Demə: “Tiği-rəşadət xiyrəsazi-çeşmi-imkandır!” De kim, təkfir üçün tiği-zəban hər yerdə bürrandır! Deyən kafir müsəlmanə sanır kəndi müsəlmandır; Bu gün həq söyləyən hər kəs olursa küfrə şayandır; Gözəl bir əsrdir: qəhti-şüuru əqlü vicdandır! Yetər, canım, çəkil get, etmə çox təbxiri-hürriyyət! Bizim qazqanda hərgiz oynamaz kəfkiri-hürriyyət!
Mücahid qalxızıb, dersən, şükuhin mülki-İranın, - Buna təmkin edərmi çakəranı şahi-zişanın? Buna razı olarmı qeyrəti, namusu əyanın? Bu yol bir şanlı qurbangahdır insafın, imanın! Nə iman vəqtidir?! Ancaq gözət xeyrin cibişdanın! Yetər, canım, çəkil get, etmə çox təbxiri-hürriyyət! Bizim qazqanda hərgiz oynamaz kəfkiri-hürriyyət!
Əvət, “səhrayi-İran doğrudan bir odlu meydandır”, Fəqət ol odlu meydanda duran bir şiri-ğürrandır[i], Vəli, min hiyləgər, tülkisifət hər yan nümayandır, Yatıb iranlılar, nagəh görərlər ölkə virandır, Hələ qoy söyləsinlər də - mücahid namüsəlmandır; Yetər, canım, çəkil get, etmə çox təbxiri-hürriyyət! Bizim qazqanda hərgiz oynamaz kəfkiri-hürriyyət!
İlk dəfə “Molla Nəsrəddin” jurnalında (15 mart 1909, â„– 11) “Əbunəsr Şeybani” imzası ilə çap olunmuşdur.
|