Durma, yıxıl yat hələ, Fahrat kişi!

Əsri görüb qalma belə mat, kişi!

İndi olub yorğanın üçqat, kişi!

Saqqalını bir-iki qırğat, kişi!

Çək başına yorğanını, yat, kişi!

Əvvəli-şəbdən uzanıbsan belə,

Rahəti yatmaqda qanıbsan belə,

Yaxşı da, əlhəq, inanıbsan belə,

Lakin inanmam, usanıbsan belə,

Çək başına yorğanını, yat, kişi!

Ömr ötüşüb, baş ağarıb un kimi,

Diş tökülüb, saqqal olub yun kimi,

Sinə çöküb, bel bükülüb nun kimi,

Gərçi olubsan qoca meymun kimi,

Leyk yenə rubəhi-məlun kimi,

Tez götürüb tiryakını at, kişi!

Qalyanını çağla, xoruldat, kişi!

Bir qədər öz sinəni toxdat, kişi!

Çək başına yorğanını, yat, kişi!

İlk dəfə “Molla Nəsrəddin” jurnalında (14 dekabr 1908, â„– 50) “Əbunəsr Şeybani” imzası ilə çap olunmuşdur.