Könül seyranda gəzərkən
Könül seyranda gəzərkən, Şah gəldi, qondu saraya. Haqqa niyaz eylər ikən Bir əngəl düşdü araya.
Haqqın qapısından girdim, Kəndi vücudumu gördüm, Mərifət qazanan qurdum, Eşqi qaynadan kürəyə.
Məhəbbət xaslar xasıymış, Etməyən haqqın nəsiymiş, Sevgi haqqın sevgisiymiş, Ərənlər nə der buraya?
Hilə quşadın, düşürdün, Firqət qazanın daşırdın, Mərifət aşın bişirdin, Duzun daldırdın hərəyə.
Xətayi der ixtiyarsız: Neyləyim dünyanı yarsız. Oldur aləmdə xəbərsiz, Duz tökmək istər yaraya.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info