Qonaq Kitabı
BAXDI TƏRSİNƏ

Gözǝllǝr gözǝli, mǝlǝklǝr xası

Qǝzǝblǝ üzümǝ baxdı tǝrsinǝ.

Deyǝsǝn aşıqdan var tǝmannası,

Mücganın sinǝmǝ çaxdı tǝrsinǝ.

 

Yandırdı cismimi eşqin fǝrağı,

Şam kimi ǝridi qǝlbimin yağı.

Sevinc yaşlarılǝ çeşmim bulağı

Piyalǝtǝk dolub axdı tǝrsinǝ.

 

Kimsǝ eşitmǝdi qǝlbim harayın,

Zimistan eylǝdi könlümün yayın.

O bimürvǝt mǝhǝbbǝtin sarayın

Əğyarlar ǝlilǝ yıxdı tǝrsinǝ.

 

Olmadı aşığın bircǝ pǝnahı,

Göylǝrǝ ucaldı fǝryadı, ahı.

Eşqin leylasına gözǝllǝr şahı,

Min ǝzab vermǝyǝ çıxdı tǝrsinǝ.

 

Cavan Hüseynin açılmadı sǝhǝri,

Boğdu ilhamını sevinc qǝhǝri.

Lǝblǝrindǝn lütf eylǝdi zǝhǝri,

Vüsalın camına sıxdı tǝrsinǝ.



 
[1] 
 
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info